انتهای میله برای کامیون

یک Tie Rod End For Truck برای اجازه دادن به چرخش آزاد در دو صفحه به طور همزمان استفاده می شود و در عین حال از انتقال در هر جهت، از جمله چرخش در آن صفحات جلوگیری می کند. ترکیب دو اتصال از این قبیل با بازوهای کنترلی، حرکت را در هر سه صفحه امکان‌پذیر می‌سازد و به قسمت جلویی خودرو اجازه می‌دهد تا هدایت شود و تعلیق فنر و شوک (دمپر) برای راحت‌تر شدن سواری.

یک سیستم تعلیق پایه ساده مستلزم آن است که بازوهای کنترلی بالا و پایین (استخوان های میل) دارای محورهای محوری موازی باشند و در رابطه هندسی دقیق با پایه پایه قرار داشته باشند، یا شاخه های بالا و پایین که پایه شاهی را به بازوهای کنترل متصل می کنند، به شدت وجود داشته باشد. تحت فشار قرار می گیرد و تای راد انتهای کامیون دچار سایش شدید می شود. در عمل، بسیاری از خودروها دارای بلبرینگ‌های الاستومری در محورهای افقی میله‌ها بودند که به مقدار کمی انعطاف‌پذیری اجازه می‌داد، با این حال این برای تنظیم بیشتر کاستور کافی نبود، و همچنین انطباق را در مواردی که طراح سیستم تعلیق نمی‌خواست، معرفی کرد. آن را در تلاش خود برای دست زدن به بهینه. به طور کلی می توان زاویه کمبر را با حرکت دادن هر دو محور داخلی بازوی کنترل بالا یا پایین به سمت داخل یا خارج به مقدار دقیقاً مساوی تنظیم کرد. اما انطباق محورهای داخلی بازوی کنترل، معمولاً به دلیل استفاده از یاتاقان‌های الاستومری، دوباره باعث می‌شود که برش‌ها تحت فشار قرار بگیرند. آزادی طراح سیستم تعلیق محدود بود، لازم بود تا جایی که نمی‌خواستیم رعایت شود، و در جاهایی که بیشتر در جذب بارهای ضربه‌ای جلو و عقب از دست اندازها مفید بود، بسیار کم بود.