استفاده و نگهداری یاتاقان رها کننده کلاچ

بلبرینگ کلاچ بخش نسبتاً مهمی از خودرو است. اگر به درستی نگهداری نشود و باعث خرابی شود، نه تنها ضرر اقتصادی به همراه خواهد داشت، بلکه یکبار جداسازی و مونتاژ آن نیز بسیار دردسرساز می شود که نیاز به ساعت کاری زیادی دارد. بنابراین، درک دلایل خرابی یاتاقان رهاسازی کلاچ و انجام تعمیر و نگهداری و نگهداری معقول در حین استفاده برای افزایش عمر یاتاقان رهاسازی، بهبود بهره وری نیروی کار و دستیابی به مزایای اقتصادی بهتر از اهمیت زیادی برخوردار است.

یاتاقان آزاد کننده کلاچ بین کلاچ و گیربکس نصب می شود. نشیمنگاه یاتاقان آزاد کننده روی قسمت لوله‌ای اولین پوشش یاتاقان شفت جعبه دنده قرار دارد. فنر برگشتی شانه یاتاقان رها کننده را در مقابل چنگال رها نگه می دارد و به موقعیت نهایی عقب می نشیند. فاصله تقریباً 2.5 میلی متری را از اهرم رها کنید. از آنجایی که صفحه فشار کلاچ و اهرم رهاسازی همزمان با میل لنگ موتور کار می کنند و دوشاخه آزاد کننده فقط می تواند به صورت محوری در امتداد محور خروجی کلاچ حرکت کند، بدیهی است که استفاده مستقیم از دوشاخه رهاسازی برای حرکت دادن اهرم آزادسازی ممکن نیست. یاتاقان رها می تواند اهرم رهاسازی را در حین حرکت در امتداد کلاچ بچرخاند. شفت خروجی به صورت محوری حرکت می کند، در نتیجه از درگیری صاف کلاچ، جداسازی ملایم، کاهش سایش و افزایش طول عمر کلاچ و کل درایو اطمینان حاصل می کند. یاتاقان آزاد کننده کلاچ باید به صورت انعطاف پذیر و بدون صدای شدید یا چسبندگی حرکت کند. فاصله محوری آن نباید از 0.60 میلی متر تجاوز کند و سایش مسابقه داخلی نباید از 0.30 میلی متر تجاوز کند.

آسیب یاتاقان آزاد کننده کلاچ ارتباط نزدیکی با عملکرد راننده، تعمیر و نگهداری و تنظیم دارد. علل آسیب به طور کلی به شرح زیر است:

1) گرمای بیش از حد ناشی از دمای کار بیش از حد. بسیاری از رانندگان اغلب هنگام چرخاندن یا کاهش سرعت کلاچ را تا نیمه فشار می دهند و برخی پس از تعویض دنده، پای خود را روی پدال کلاچ می گذارند. برخی از وسایل نقلیه دارای تنظیمات آزاد بیش از حد هستند که باعث می شود کلاچ به طور ناقص باز شود و در حالت نیمه درگیر و نیمه باز شود. حالت باعث ایجاد اصطکاک لغزشی بین صفحه اصطکاک و فلایویل می شود که مقدار زیادی گرما تولید می کند و آن را به یاتاقان رها می کند. هنگامی که یاتاقان تا دمای خاصی گرم می شود، گریس ذوب یا رقیق می شود و جریان می یابد و دمای یاتاقان رهاسازی بیشتر می شود. وقتی دما به حد معینی برسد، می سوزد. بلبرینگ رهاسازی بد

2) سایش به دلیل عدم وجود چربی. یاتاقان آزاد کننده کلاچ با گریس روغن کاری شده است. در کار واقعی، تعمیرکاران معمولا مشکل روغن کاری بلبرینگ رها را نادیده می گیرند و در حین نصب گریس را به یاتاقان رها کننده اضافه نمی کنند و باعث کمبود روغن یاتاقان آزاد کننده کلاچ می شوند. میزان سایش یاتاقان های آزاد کننده روغن کاری نشده یا روغن کاری ضعیف اغلب چندین تا ده ها برابر یاتاقان های آزاد کننده روغن کاری شده است. با افزایش سایش، دما نیز به شدت افزایش می یابد و آسیب رساندن به یاتاقان رهاسازی را آسان تر می کند. بنابراین، در طول فرآیند تعمیر، هنگام نصب کلاچ، وضعیت روغن کاری بلبرینگ رهاسازی را بررسی کنید و به موقع برای نگهداری گریس اضافه کنید.

3) ضربه آزاد خیلی کوچک است یا زمان بارگذاری بیش از حد است. با توجه به الزامات، فاصله بین بلبرینگ کلاچ و اهرم آزادسازی معمولاً 2.5 میلی متر است که مناسب تر است. مسیر آزاد منعکس شده روی پدال کلاچ 30 تا 40 میلی متر است. اگر حرکت آزاد خیلی کوچک باشد یا اصلاً حرکت آزاد وجود نداشته باشد، باعث می شود اهرم رهاسازی در حالت عادی درگیر باشد. طبق اصل آسیب خستگی، هر چه بلبرینگ طولانی تر کار کند، آسیب جدی تر خواهد بود. هر چه تعداد دفعات بارگیری بیشتر باشد، یاتاقان رها کننده راحت تر از آسیب خستگی رنج می برد. علاوه بر این، هر چه زمان کار طولانی‌تر باشد، دمای یاتاقان بالاتر می‌رود و سوختن آن آسان‌تر می‌شود و طول عمر بلبرینگ رهاسازی کاهش می‌یابد.